Την εποχή του σουρεαλισμού, συνηθίζαμε στην ομάδα
να διαχωρίζουμε απόλυτα το καλό από το κακό,
το δίκαιο από το άδικο, το ωραίο από το άσχημο.
Υπήρχαν βιβλία που έπρεπε να διαβάσουμε κι άλλα που δεν έπρεπε,
πράγματα που έπρεπε να κάνουμε κι άλλα που έπρεπε ν’ αποφεύγουμε.
Αυτά τα παλιά παιχνίδια μου έδωσαν την ιδέα να συγκεντρώσω
σ’ αυτό το κεφάλαιο, αφήνοντας την πένα ελεύθερη να με οδηγήσει
(είναι κι αυτό ένα παιχνίδι με το τυχαίο),
μερικές από τις αρέσκειες και τις απαρέσκειές μου.
Θα σας συμβούλευα να κάνετε κι εσείς το ίδιο κάποια
μέρα.
όποιος μου πήρε τις Υπόγειες Απολαύσεις
να μου τις φέρει πίσω
Αναρτήσεις
